Kemst ekkert áfram...

... en smá afturábak. Emilía er orðin ansi leið á því að komast ekki leiðar sinnar. Hún er fljót yfir á maga ef ég legg hana á bakið og svo hefst erfiðið. Með hendur og fætur upp í loft spriklar hún og spriklar og skilur ekkert í því að hún færist ekki úr stað. Hún er greinilega eitthvað að rugla þessu saman við sundtökin. Svo gerir hún líka margar armbeigjur, ýtir sér upp á höndunum og reynir að ýta sér eitthvert, en það gengur heldur ekkert sérstaklega vel. Hins vegar tókst henni einhvern veginn um daginn að mjaka sér út af leikteppinu og afturábak um 2 metra (sjá mynd) og hún var voðalega ánægð með sig eftir það, húrra! Við vonum að þetta fari að takast hjá henni, svo hún verði aðeins sáttari við sig.