Góðir hlutir gerast hægt...

... sagði einhver, eða var það ekki þannig? Það er alla vega á hreinu að krílið er ekkert að flýta sér í heiminn, verður orðið að rúsínu þegar það loksins kemur út eftir 42, 43(?) vikna sund í maganum.
Í dag er meðgangan orðin 41 vika og ég fór í tilefni dagsins til Gunillu ljósmóður til að tjekka á kúlunni. Blóðþrýstingurinn náði núna sögulegu lágmarki (105/50) og allt bara í stakasta lagi. Barnið er núna skorðað (one small step...), alltaf eitthvað til að gleðjast yfir:=)
Fór að spyrjast fyrir um hvert framhaldið yrði ef barnið lætur bíða enn lengur eftir sér og það er greinilegt að Svíar eru fyrir náttúrulega fæðingu og ekki gangsettningu. Þegar ég verð komin 2 vikur framyfir fer ég í skoðun á Karolinska þar sem fósturstærð og legvatn o.fl. verður metið og mælt. Ef allt er í lagi verður ekkert gert heldur þessi skoðun endurtekin á 2ja daga fresti þar til ég er gengin 3 vikur (!!) framyfir og þá er fæðingin loksins sett af stað, þ.e. ef þetta kemur ekki af sjálfu sér. Sem sagt er síðasti sjens á að barnið fæðist u.þ.b. 11. júní, spurning hvort maður biðji ekki bara um viku í viðbót og panti svo keisara 17. júní, til að gera þetta nú með stæl úr því að það er verið að bíða svona lengi á annað borð.